به کدام درد و رنج تو بپردازم

به کدام درد و رنج تو بپردازم دستانم  نای و قدرت نوشتن  اینهمه درد و رنج که تو تحمل میکنی ندارند به کودکانی که از گرسنگی دامن مادر را میگیرد و نان نان میگوید اما مادر جوابی ندارد  بپردازم یا به ان مادری که در گرمای سوزان در آلونکی غمگین و خسته نشته و با باد زن دستی کودکش را باد میزند و کودک نفس نفس میزند و مادر هر لحظه در انتظار مرگش .هست یا ان مادری که در درب ورودی درمانگاه روستا آنقدر منتظر میماند تا فرزندش در آغوشش جان دهد به کدام درد

 این همه درد را نمیبینید من همه شما را ادعا میکنید  بلوچیم مسول میدانم شما که بهر طریق بدنبال منافع خود و تنها خانواده خود هستی

ج ا میخواهد ما اینگونه باشیم و هر گز همدیگر را نبینیم چشمانمان را کور کرده اند قلبهامان سنگ شده اند با شعار میخواهید این دردهای نهان و آشکار سر زمین خود را درمان کنید نه عزیز تو بدتر از دیروز خواهی شد چون خود خواهی میخواهی تک تاز باشی چیزی بنام اتحاد و همبستگی در وجود تو نیست اگر هست چرا متحد نمیشوی چرا یک صدا ندای این مردم زجر کشیده و رنج دیده نمیشوی و ان را فریاد نمیزنی چرا هر کس برای خودش یک ساز میزند بیایید سازهای خود را با هم بنوازید آنگاه گوش فلک را کر خواهد کرد اگر بلوچستان   و بلوچ را دوست دارید وقت ان فرا رسیده است دست در دست هم بگذاریم و همه یک صدا فریاد ان کودک گرسنه  که نای نفس کشیدن ندارد باشیم بیایید  یک دست بلوچ باشیم با هر تفکری که داری همه با هم عشق و محبت را فریاد کنیم  دردمان را مشترک کنیم غرور بی جا را به زباله دان بینداز من را ما کن و بلوچستان باش

زهره بلوچ