منیره سلیمانی از بستر بیماری تا جلسات گروهکی!

طی هفته های اخیر رکود شدیدی دامنگیر وبلاگ زهره بلوچ (سرزمین من کجاست) شد که توسط گردانندگان وبلاگ علت آن بیماری کلیوی زهره اعلام گردید.

حال بماند که به این بهانه سعی کردند با تحریک احساسات بازدیدکنندگان نهایت سوء استفاده مالی را به مانند دیگر فعالان ضد انقلاب خارج از کشور داشته باشند. کسانی که همیشه در برنامه های ماهواره ای آنها می بینیم چگونه دم از خدمت به مردم و وطن می زنند و در مقابل به بهانه هزینه بر بودن فعالیت هایشان برای پول مردم کیسه می دوزند. البته هر انسان با عقل و فهمی به راحتی می تواند درک کند که پول آنها از جایی دیگر تامین می شود و به دست گرفتن کاسه های چه کنم چه کنمی فقط برای حفظ ظاهر است. یادمان هم نرود که پول توجیبی های این رفقا تا زمانی تامین می شود که به دستور پدر خم و راست شوند.

از آغاز به کار وبلاگ سرزمین من کجاست؛ بحث بر سر اینکه چگونه به یکباره دو دختر گمنام از بلوچستان به پاخواسته و هم راستا با گروهی کوچک فعالیت می کند، وجود داشت. اما با گذشت مدتی مشخص شد دختری که سرزمین خود را گم کرده کسی نیست بجز منیره سلیمانی! همان کسی که عکسهای لبخند بر لب او، بارها و بارها در کنار ناصر بلیده ای! سخنگوی حزب بی مردم بلوچستان منتشر شده است.

جالب اینجاست که اگر به فعالیتهای این خانوم اندکی دقیق تر نگاه کنیم و تاریخ درد کلیه ایشان را با برنامه ریزیهای همپالکی هایش برای شرکت در جلسه اخیر شورای حقوق بشر سازمان ملل کنار یکدیگر بگذاریم به خوبی می بینیم که این دختر به ظاهر مبارز سعی داشته با یک تیر دو نشان بزند. هم بازی با احساسات بازدیدکنندگان وبلاگش و مظلوم نمایی که آری بنده فردی مستضعف هستم و برای درمان بیماری ام نیازمند یاری سبزتان و هم اینکه با خیال راحت لباس زیبای زنان بلوچ را به تن کنم و با دزدیدن هویت تاریخی و بومی منطقه بلوچستان، خود را یکی از آنان نشان دهم تا شاید از این طریق چند صباحی دیگر مزایای بیشتری نصیبم گردد.

از دیدگاه بنده بسیاری از سخنانی که ایشان در آن جلسه کذایی به زبان نامیمون آورده اند نیز غرض ورزانه است و چیزی بجز بی آبرو کردن قوم بلوچ و بی اعتبار کردن لباس و زبان و غیرتمان نیست که در مطلبی دیگر به آن خواهم پرداخت.

قضاوت با خوانندگان محترم …