این نامه سرگشاده حضوری به دفتر آقای احمد شهید، توسط سخنگوی حزب مردم بلوچستان آقای ناصر بلیدهای، در ژنو تحویل داده شده است.
جناب آقای دکتراحمد شهید، گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد وضعيت حقوق بشر ایران، نامه سرگشاده حزب مردم بلوچستان
با تشکر از گزارش طولانی شما، که خود نشانگر ابعاد گسترده نقض حقوق بشر در ایران ميباشد، اما با همه ی گستردگی باز هم تمامی ابعاد نقض حقوق انسانی در ایران را نشان نمی دهد.
اين گزارش به موارد متعددی از نقص حقوق بشر در ایران اشاره دارد و در برخی موارد وارد جزئیات شده بودید۔ اما در ارتباط با نقض حقوق بشر ملیتهای ساکن ایران فقط به یک اشاره کوتاه و در یک سطر بسنده کردید. حال آنکه بطور مشخص موارد نقض حقوق شهروندی مردم بلوچ، ترک، ترکمن، لر، عرب و کرد به دلیل تفاوت های زبانی، نژادی، و مذهبی، و حاکميت سیاست های نژادپرستانه، شوونیستی و فرقه گرایانه مذهبی بر این بخش از جوامع کثیرالمله ایران، به شکل مضاعف و در ابعاد وسیعتری در ایران بوقوع می پیوندد.
کودکان بلوچ از تحصيل به زبان مادری محروم هستند، بخشی از کودکان که امکان تحصيل پیدا می کنند، امکانات آموزشی آنها به شکل فاحشی کمتر از امکانات همسن و سالهای آنها در مناطق فارس نشین است. در ادامه تحصیل ھم با همه ی این محدودیت ها باز هم با گزینش اداره اطلاعات رژيم برای ورود به دانشگاهها مواجه میشوند.
برای جلوگیری از ورود دانشجویان بلوچ به مراکز عالی تحصیلی و تخصصی در پروسه گزینش، از عدم اعتقاد آنها به اصول مذھب حاکم و به خصوص به تز ولایت فقیه شیعی، در بُعد وسیعی و علناً استفاده میشود.
از ھمین سيستم گزینشی نیز در استخدام و جلوگیری از دستیابی مردم بلوچ و جايگزينی غير بوميان مورد حمايت رژيم، برای کار در بلوچستان بھره گرفته میشود. به دلیل تفاوت ملی مردم بلوچستان با هویت ملی دولتی و نتيجتاً عدم اعتماد به آنھا، احراز پست ھای مديريتی، دستیابی به برخی از مشاغل از جمله نظامی -امنيتی غیر ممکن گرديده است. به دلايل فوق و نبود زيرساخت ھای اقتصادی، درصد بیکاری در بلوچستان در مقایسه با مناطق فارس نشین، بالاترين رقم را در کل ايران داراست.
مردم بلوچ با عدم امنیت فیزيکی و روانی دائم و روزانه در ایران مواجه هستند. دولت ایران با نگاه امنيتی- نظامی بر مردم بلوچ، و با ایجاد شرایط ناامنی عمدی خودساخته، دست به تقویت و گسترش وسيع نیروهای نظامی و امنيتی در بلوچستان زده است.
یکی از فرمانده هان گروه مرصاد، گروه نیمه نظامی ای که فقط در مناطق بلوچ نشین ایران فعال است، در گفتگو با روزنامه اطلاعات گفت: "به ما دستور نداده اند که کسی را که اسلحه دارد دستگیر و آنها را تحویل بدهیم. بر اساس امری که بما داده اند کسانی که ما دستگیر میکنیم بايد در جا اعدام بکنیم"٭1. این سیاست را گروه مرصاد به طور گسترده ای در شهرها، روستاها و جاده های بلوچستان و در انظار عمومی به اجراء در می آورد، بطوری که سرتاسر بلوچستان به محل تمرين وکشتارگاهی برای سازمانهای امنیتی و نظامی گوناگون ایران تبدیل شده است.
طبق گزارشات سازمان عفو بین الملل "حتی قبل از تظاهرات تابستان گذشته، دولت احمدی نژاد، مداوم از حکم اعدام بعنوان زهرچشم گرفتن و ایجاد رعب و وحشت در بین اقلیتهای ملّی استفاده میکرده است". در ماه آگست 2007 میلادی سازمان عفوبین الملل از تعداد بسیارنامتناسب اعدامی های بلوچ (50 نفر بلوچ از کل تعداد 166 نفر اعدامی در ايران) گزارش داد.
در ماه مئی 2007 میلادی شش نفر از اعضای یک انجمن فرهنگی بلوچ دستگیر شدند. پس از محاکمه در پشت درهای بسته در ماه آگست 2008 میلادی مدیر این انجمنِ فرهنگی آقای یعقوب مهرنهاد و یکی از فعالان این انجمن آقای عبدالناصر طاهری صدر اعدام گردیدند.
با آنکه در ابتدای سال 2011ُ، رژيم ايران تعداد اعدام شدگان را اعلام می کرد، اما در ماههای اخیر بيشتر مخفیانه به انجام رسیده و خبر آن منتشر نميگردد. اطلاعات درز کرده از زندانها در شهرهای بلوچستان که توسط فعالان گروه حقوق بشر بلوچستان جمع آوری گرديده است، حکایت از آن دارد که در ماههای سپتامبر و اکتبر 2011 بیش از چهل نفر بطور مخفیانه در زاهدان و شهرهای دیگر بلوچستان اعدام شده اند.
محدودیت رسانه ای در بلوچستان خیلی شدیدتر از مناطق ديگر در ايران است. بطوری که خبرنگاران بلوچ از کار در حرفه خود ممنوع گشته اند. کسانی ھم که برای خبررسانی و دیالوگ اجتماعی دست به کار ویب لاگ نویسی مستقل زده اند تحت تعقيب قرار گرفته اند۔ اند. بطوری که اولین وبلاگ نویس اعدامی دنیا، آقای يعقوب مهرنهاد ، ژورناليست و فعال حقوق بشر بلوچ ميباشد که در اوگست سال 2008 اعدام گرديد۔ همچنین کسی که هم اکنون به دلیل فعالیتهای وبلاگ نویسی، به طولانی ترین دوره زندان در دنیا، محکوم شده است، آقای سخی ریگی نام دارد که در سال 2009 دستگیر و به بیست سال زندان محکوم شده است. جھت آذيت وآزار بيشتر او و اعضای خانواده اش، هم اکنون از زندان زاهدان، به فاصله ای بسيار طولانی، به زندان اهواز تبعيد گرديده است.
بند 12 قانون اساسی ایران چنین می گوید: "مذهب رسمی ایران اسلام و شیعه اثنی عشری و این اصل (بند) غیرقابل تغییر است"، معنی واقعی این بند با عنوان نمودن شیعه اثنی عشری به عنوان مذهب رسمی کشور در تضاد با باور مذھبی اکثر جمعیت کُردها ، ترکمنها، بلوچها که پیروان اهل سنّت در اسلام هستند ميباشد۔ جمعیت سنی به این ملیتها محدود نمی شود بلکه اقلیت سنی مذهب در بین دیگر ملیتهای اکثراً شيعه مذھب ایران يعنی ترک ھا، فارسها و عربھا نیز وجود دارد. در حال حاضرحدوداً یک میلیون سنی مذهب در شھر بزرگ تهران زندگی میکنند که نه تنھا از مجوّز ساخت و داشتن مسجد محروم ميباشند، بلکه از گردھمآيی و ادای نماز جماعت در ايام جمعه و عيد قربان و عيد رمضان آنھا، نيز تاکنون در تھران و شھرھای بزرگ ديگر ايران ممانعت به عمل آمده است۔ مضاف بر اين ھمه اھل تسنن ايران بر خلاف باور و عقيده شان مجبور به برگزاری مراسم بزرگداشت اين دو عيد در روزھای مطابق با باور اھل تشيع دولتی گرديده اند۔
فعالان مذهبی سنی همچنان مورد آزار و اذیت قرار می گیرند این سیاست تبعیض مذهبی در بلوچستان بیشتر از هر جای دیگری به دلیل اینکه اکثر جامعه بلوچستان سنی مذهب هستند، به شدت قابل رؤیت است. فشار بر فعالان مذهبی اھل تسنن، از جمله تلاش رژیم بر داشتن کنترل بیشتر بر مدارس اهل سنّت و اضافه کردن موضوعاتی از فقه شیعه و اصول ولایت فقیه در دروس آنان ، ادامه دارد. تعداد زیادی از فعالان مذهبی دستگیر شده و هم اکنون در زندان بسر می برند. داماد مولوی عبدالحمید رھبر مذھبی اھل تسنن بلوچستان، آقای اسماعیل ملازاده بجرم جاسوسی و رابطه با سفارت ھای خارجی، بدون دسترسی به وکیل مدافع به ده سال زندان محکوم شده است. اما کارشناسان منطقه بر اين باورند که دلیل دستگیری و زندانی کردن ایشان، درواقع تحت فشار گذاشتن مولوی عبدالحمید برای پذيرش خواست رژیم برای کنترل بیشتر بر مدارس دینی اهل تسنن و پايان دادن به انتقادات علنی شان از رژیم ميباشد.
تعداد دیگری از فعالان مذهبی بلوچ که اسامی آنھا علنی گشته وهم اکنون در زندان زاھدان (مرکز بلوچستان)بسر میبرند عبارتند از:
1. حمید ملازاده،
2. حبیب ملازاده،
3. مولوی سعید کردی
4. مولوی عبدلجلیل میربلوچزهی
5. مولوی جبار یارمحمدزهی
آقایان حمید ملازاده و حبیب ملازاده بر اساس جرم های کاذب از قبیل رابطه با جنبش مقاومت مردمی ایران-جندالله، بدون دسترسی به وکیل مدافع در زندان بسر میبرند و شديداً مورد شکنجه قرار گرفته اند.
رژیم برای تحت فشار قرار دادن نیروهای مخالف، از اذيت و آزار روانی و فشارھای گوناگون ديگر بر اعضای خانواده ھای آنها استفاده میکند. در مقابل فعالیتهای ضد رژيمی آقای عبید ملک رئیسی، برادر کوچکترش بنام آقای محمد صابر ملک رئیسی در سن پانزده سالگی توسط رژيم به گروگان گرفته شده است و وی تاکنون در زندان بسر میبرد. ماموران وزارات اطلاعات برای بازگشت و تسليم آقای عبيد ملک رئيسی، بار‌ها اقدام به آزار روانی پدر و مادر مسن وی از طریق تهدید به صدور حکم اعدام برای محمد صابر، اين نوجوان اسير نموده اند. محمد صابر ملک رئيسی در ماه سپتامبر گذشته به عنوان يکی از جوان ترين اسيران بلوچ به جرم سياسی- امنيتی به پنج سال زندان محکوم و برای آزار بيشتر خانواده اش از زندان زاهدان، به زندان ارومیه در آذربايجان به فاصله تقريباً ۲۰۰۰ کيلومتر تبعید گرديده است
3 ۔در پایان از جناب عالی تقاضا میکنیم که ستم مضاعفی را که مردم بلوچ در ایران با آن روبرو هستند، در گزارش بعدی خود به شکل مشخص تری بیان بفرمائيد، تا بدینوسیله جامعه جهانی و مردم ایران، از وضعیت بد نقض حقوق بشر در بلوچستان بيشتر آگاه گشته و توجه بيشتری برای رفع تبعيض و رعايت کامل حقوق بشر مردم بلوچستان در ایران، مبذول گردد.
حزب مردم بلوچستان
28-11-2011
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
نظرتان در مورد این مطلب بنویسید