اینترنت، گورستان بیکرانی از وبلاگ های بلوچ!
باورم نمی شود به گمانم شاید چند صد وبلاگ می شدند، وقتی که امشب کند و کاوی کردم و فقط شد به درصد ناچیزی از آنها سر بزنم. افسوس که همه شان نیمه کاره رها می شوند و تار عنکبوت می گیرند. البته این مطلب را اخیرا یکی دو وبلاگ نویس و از جمله وبلاگ نیکشهر به درستی اشاره کردند و بنده چند سال پیش در وبلاگ بلاگ اسپلات قبلی ام هم ذکر کرده بودم.
حالا علت سرزدنم چه بود؟ عادت دارم همیشه چند وبلاگ بلوچی مشخص را هر روزه چک کنم. همان هایی که همه روزه یا حداقل دو سه روز یک بار آپدیت می شوند. ولی در کمال تعجب در این دو سه روز که خودم شروع به نوشتن کرده ام انگار پاقدمم نحس بوده و تقریبا هیچکدام آنگونه که باید آپدیت نمی شوند. به قول معروف علی مانده بود و حوضش. این بود که دنبال چند آبشخور دیگر باید می رفتم.
جالب اینجا است که عده خوانندگان الان خیلی بیشتر از آن سالهای پیش شده که در بلاگ اسپات می نوشتم. بطور مثال فقط پس از گذشت فقط چهار پنج روز از شروع دوباره وبلاگ نویسی و تا این لحظه که این مطلب را می نویسم، عده خوانندگان امروزم به بیش از ۲۷۰ نفر ظرف امروز رسیده اند و ۳۰۰ نفر را تا پایان روز شاید بتوانم پیش بینی کنم. رقمی که به مراتب از آن سالها بیشتر است و این نشان می دهد که کاربرهای بلوچ افزایش چشمگیری داشته اند. پس حالا که چندان هم قحط خواننده نیست. مانده ام چرا نمی نویسیم؟!
شما دلیلش را چه می دانید؟ مشغله رومزه؟ نداشتن امکان کانکت شدن؟ نداشتن دغدغه و انگیزه؟ نداشتن مطلب؟ و یا ترس؟!
رازگو بلوچ |
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------سخنی با استاد بزرگوار :رازگو بلوچ
قبل از اینکه به اصل مطلب بپردازم لازم است اعتراف کنم سخن گفتن با یک استاد بزرگ اعتماد به نفس قوی لازم دارد
که من حقیر از ان ممکن است بی بهره باشم ،
استاد بزرگوار همانطور که فرموده بودید فقط لازم است جستجو کنیم با انبوهی از وبلاگ روبرو میشوی که هر کدام با یک دید و تفکر که خاص خود مدیر است روبرو خواهی شد ، که هیچ ارتباطی با مردم چه از نظر ادبیات و یا فرهنگ با بلوچها همخوانی ندارد دیگر ان زمان به پایان رسیده که ظلم و جور و ستم از دید مردم و جهان مخفی بماند من یک دختر بلوچ هستم و من از گذشته خود باخبرم که چگونه بوده اما دوست دارم به آینده خود فکر کنم آینده ای که برایم روشن باشد کور کورانه و بی هدف مسیری را طی نکنم، به همه انسآن ها احترام میگذارم نژاد رنگ و پوست برایم اهمیت ندارد علم و دانش آنها برایم مهم است که مرا به آینده امیدوار تر میکند (البته اگر در جهت مثبت باشد ) تاریخ و گذشته تلخ و دردناک ما که شما بزرگوار به ان پرداخته اید غیر قابل انکار است آثار ان همه ظلم و جور از دید هچ کسی مخفی نیست ،شما تاریخ را بدون هیچگونه قصد و غرضی برای فرزندان این نسل بیان میکنید که ما از نوشتهای شما بیشتر به گذشته که ما از ان خبر آنچنانی نداریم آگاه میسازی ،اما امروز وبلاگهای داریم که با حمله به شخصیت افراد و هتک حرمت آنان دست بکار شدند که خارج از فرهنگ و ادبیات این مردم کهن است آیا بنظر شما استاد بزرگ سرزمین من اینگونه رفتار برای آینده ما و نسلهای ما مفید است ؟
ظلم و جور خوانین بر کسی پوشیده نیست اما من یک سوال از محضر شما استاد بزرگوار دارم با نسل بجا مانده خوانین که دیگر قدرتی در دست ندارند چه باید کرد ؟
با احترام و سپاس
زهره بلوچ
۱۳ آذر ۱۳۹۰
سخنان رازگوی عزیز بجاست . علل عدم پیشرفت بلاگهای بلوچها این است که هدفی مهم و انسانی را دنبال نمیکنند یا انگیزه هایشان آنچنان ضعیف و ناخودآگاه میباشد که با هر مصروفیت اندک دیگری به فراموشی سپرده میشوند.
پاسخحذفمسئله ترس هم از انگیزه های مهم انصراف بلاگهای بلوچی از تداوم کار است . ترس از وحشیگری رژیم ، ترس از افشا شدن سطح سواد و دانششان ، ترس از مخالفین قلم بدست دیگر و ... که از هک شدن تا هتک حرمت را بدنبال دارد ، همه و همه عللی در سطح پیشرفت وبلاگهای بلوچها دارند...
ضعف اساسی وبلاگهای بلوچ ها این است که تخصصی نیستند ، یعنی دنبال هدف خاصی نیستند همچون « باسک » و ... که هدفش همانا پیشبرد زبان بلوچی و دوری جستن از هیاهوهای سیاسی و ... است ، میباشد . در تایید این گفته همانا سطح نازل اطلاعات ارائه شده در این وبسایت و وبلاگهاست که زبان اکثر وبلاگهای بلوچها پرخاش و محتوایشان توهین ( به همدیگر یا مخالفین و ...) میباشد . همین مسئله باعث شده که محتوا و مضامین این وبلاگ و وبسایت ها تا سطح پرخاش های فالانژهای حزب اللهی تنزل نماید . معدودند وبلاگهایی که اندیشه های عالی تری را دنبال کرده ، یا انتقادی هستند ( همچون رازگو یا طنز همچون وبلاگ استاد عبدالقادر بلوچ ) یا خبری همچون وبلاگهای سیاسیون بلوچ و....
وبلاگهای تخصصی که تحلیل ارائه نموده و یا به ترجمه زبان بلوچی بها دهند ، یا در ارائه آثار ادبی و هنری بلوچهای بلوچستان غربی بها دهند و از هیاهوهای بیهوده دیگر احتراز نموده و دوری جویند کمتر زمینه ای یافته اند . وبلاگ نیم بند بلوچی ویبتاک در این زمینه کار کرد و سپس با هیاهوهای بیهوده دست اندرکارانش محو شد ، نشان دهنده این است که اهداف ما بیدار و روشن نیستند...
راه کجاست و هدف چیست ؟ پاسخ این سؤال به سطح دانش ما بستگی دارد و دانش ما همان است که در وبلاگهای ما و چگونگی جذب خوانندگان نشان داده شده است که دل هر انسان دلسوز را به درد می آورد ...
در پاسخ سؤال زهره جان که فرموده اند :
« ظلم و جور خوانین بر کسی پوشیده نیست اما من یک سوال از محضر شما استاد بزرگوار دارم با نسل بجا مانده خوانین که دیگر قدرتی در دست ندارند چه باید کرد ؟ »
این است که آن سبو بشکست و آن پیمانه ریخت . اگر ما بدنبال جامعه ای مدنی هستیم ، بایدقانون پرستی را ترویج نماییم یعنی « قانونی که منافع توده های مردم را محترم شمرده و تضمین نماید » در این میان چگونگی فعل اشخاص از هر طبقه و گروه است که بیکسان مورد قضاوت قرار میگیرد . اکثر متعلمین دوره اول ما از فرزندان خواین دیروز بوده اند که نظام خانخانی راخود نفی نموده و باور ندارند . هیچ انسان عاقلی در قرن بیست و یک به نسل کشی نمیتواند باور و اعتقاد داشته باشد .
به امید روزی که وبلاگهای بلوچها نقشی آگاه کننده و اطلاع رسان ایفا نمایند و نه ترویج نفرت کور !
آزات بلوچ